Kościół zbudowany został w latach 1895-99 z inicjatywy proboszcza Józefa Lenartowicza. Konsekrowany w 1902 r. przez bpa tarnowskiego Leona Wałęgę. Jako autorów projektu kościoła w literaturze spotkać można trzy nazwiska działających w zachodniej Galicji: Teodora Talowskiego, Adolfa Juliusza Stapfa i Jana Sas-Zubrzyckiego. Ktokolwiek nim był musiał uwzględnić liczne uwagi ks. Lenartowicza zainspirowanego bazyliką w Lourdes. ARCHITEKTURA. Neogotycki. Murowany z cegły. Korpus trójnawowy, bazylikowy, czteroprzęsłowy z wieżą od północy, poprzedzoną kruchtą. Prezbiterium dwuprzęsłowe, zamknięte trójbocznie, przy nim od wschodu zakrystia a od zachodu kaplica. Wieża wysoka, kwadratowa, dwukondygnacjowa, nakryta hełmem ostrosłupowym obwiedzionym czterema wieżyczkami. W dolnej kondygnacji od frontu duże ostrołukowe okno, w kondygnacji górnej o ściętych narożach, wydłużone okna zamknięte ostrołukowo, ujęte w pary blend o identycznych jak okna formach, podobne blendy umieszczone także w ściętych narożach. Wewnątrz nawy boczne otwarte do nawy głównej ostrołukowymi arkadami. Chór muzyczny wsparty na masywnej półkolistej arkadzie. Sklepienia w prezbiterium i nawach krzyżowo-żebrowe, w kruchcie krzyżowe Od zewnątrz kościół opięty uskokowymi szkarpami. Okna w prezbiterium wydłużone ostrołukowe, w nawie głównej okrągłe a w nawach bocznych ostrołukowe. Dachy nad nawą i prezbiterium dwuspadowe, kryte dachówką z wieżyczką na sygnaturkę z latarnią nakrytą ostrosłupowym hełmem. Polichromia wnętrza figuralna i ornamentalna współczesna namalowana w miejscu starszej z lat 1912 i 13, przedstawia postaci świętych i błogosławionych. W arkadach po prawej: śś. Franciszek, Łucja, Jacek, Maksymilian Kolbe, Antoni, Teresa, Alojzy, Katarzyna, Stanisław Kostka, bł. Kunegunda, Jan Kanty i Jadwiga Śląska. W arkadach po lewej: bł. Bronisława, Bogumił, Karolina Kózka, św. Barbara, bł. Szymon z Lipnicy, Stanisław Papczyński, śś. Helena, Wojciech, Stanisław bp, bł. Salomea i Wincenty Kadłubek. Witraże w kruchcie północnej z 1905 r. Męczeństwo św. Sebastiana, św. Karol Boromeusz oraz Serce Pana Jezusa. WYPOSAŻENIE WNĘTRZA przeważnie jednolite neogotyckie z lat 1902-04. Ołtarz główny neogotycki, wykonany z piaskowca w 1902 r. przez rzeźbiarza Wróbla z Chotowej. Architektoniczny, dwustronny, na wysokim cokole, zwieńczony pinaklami z żabkami i kwiatonami. Po środku w dużej ostrołukowej ramie, na obrotowej tarczy cztery nisze wypełniona dekoracją maswerkową, w nich rzeźby: Najświętszego Serca Pana Jezusa oraz NMP i śś. Józefa i Mikołaja. Po bokach dwie wydłużone ostrołukowe nisze nakryte ażurowymi baldachimami z rzeźbami aniołów. Na odwrocie ołtarza w ostrołukowej niszy umieszczono figurę św. Józefa. Ołtarze boczne: 1). W prawej nawie, dwustronny, neogotycki o bogatej dekoracji snycerskiej z trzema ostrołukowymi niszami, z których środkowa zamknięta motywem maswerkowym. W środkowej niszy rzeźbiona Pieta, późnobarokowa z 2. połowy XVIII w., pochodząca przypuszczalnie ze starego kościoła, w bocznych niszach figury aniołów a na odwrotnej stronie ołtarza rzeźba św. Tekli, późnobarokowa z 2. połowy XVIII w. również pochodząca ze starego kościoła; 2). W lewej nawie, fundacji gminy Lubcza z 1905 r., neogotycki o bogatej dekoracji snycerskiej, zwieńczony pinaklami z żabkami i kwiatonami. W ołtarzu obraz św. Walentego, malowany przed 1890 r.; 3). W nawie głównej przy tęczy, ołtarzyk neogotycki z ostrołukową niszą, zwieńczoną dekoracją maswerkową i sterczynami. W niszy figura NMP Niepokalanie Poczętej, po bokach figury św. Antoniego padewskiego i bł. Bronisławy. Chrzcielnica neogotycka, kamienna z pokrywą. Obrazy współczesne: 1. Chrystus Miłosierny; 2. Bł. Faustyna Kowalska; 3. św. Małgorzata Alacoque Rzeźba Chrystusa u słupa z XIX w., pochodząca z Muzeum Diecezjalnego w Tarnowie. Stacje Męki Pańskiej, płaskorzeźbione z 1888 r. Tablice pamiątkowe z czarnego marmuru: 1. ks. Józefa Lenartowicza (zm. 1926); 2. Józefa Duliana (zm. 1926); 3. ku czci Jana Pawła II. Organy 18-głosowe wykonane przez Wacława Biernackiego z Krakowa w 1955 r. Trzy dzwony: 1. z 1746 lub 1774 r. odlany przez Stefana Wasowicza; 2-3. oba wykonane w Odlewni dzwonów Felczyńskich w Przemyślu, św. Antoni z 1950 r. i Antoni z 1960 r. Źródło: http://www.tarnowskiekoscioly.net (Foto D.Tyrpin)

Widok na organy

Nawa główna kościoła                                                                                                   Ołtarz główny

Ołtarz boczny z wizerunkiem św.Walentego                                                             Witraż

Ołtarz główny