Ostry Kamień
Ostry Kamień, nazywany też Pasia (527 m n.p.m.) to szczyt na Pogórzu Ciężkowickim w Paśmie Brzanki na pograniczu Żurowej i Ryglic. Ostry Kamień zawdzięcza swą nazwę znajdującej się w pobliżu wierzchołka wychodni skalnej w kształcie wysokiej pochylonej grzędy, zbudowanej z piaskowca istebniańskiego. Miejsce to objęte jest ochroną jako pomnik przyrody nieożywionej. Według źródeł historycznych w czasach pogańskich było to miejsce kultu. Biwakować tutaj mieli Szwedzi, a na początku XX wieku taborami konnymi odwiedzali to miejsce Cyganie urządzając śluby i sądy. Przed laty ze szczytu skały roztaczała się bardzo rozległa panorama jednak obecnie widoki przysłonięte są lasem. Schody wiodące na szczyt skały od strony południowej jak i dwa siedziska skierowane w stronę północną zostały wykonane na zlecenie właścicieli dworu w Ryglicach. Właścicielka dworu, hrabina Stefania Szczepańska często wyjeżdżała bryczką pod skałę i wychodziła na kamień, aby podziwiać widoki na Tatry, Beskidy i przede wszystkim na własne włości ryglickie. Przez szczyt przebiegają dwa piesze szlaki turystyczne PTTK: żółty (Siedliska – Kołaczyce) oraz zielony (pętla – Brzanka, Ostry Kamień, Liwecka Góra, Ptasznik, Brzanka)